W czwartek w uroczystość Bożego Ciała na ołtarzu polowym przy kościele pw. św. Antoniego Padewskiego w Sokółce została odprawiona msza święta koncelebrowana przez proboszcza ks. Jarosława Ciuchnę, Wicekustosza Sanktuarium Najświętszego Sakramentu w Sokółce ks. Stanisława Gniedziejko, ks. Józefa Chitruka oraz ks. Konstantego Andrzejewicza.
Licznie zgromadzeni wierni katolicy dali w ten sposób świadectwo wiary w obecność Chrystusa Pana w Najświętszym Sakramencie. Cztery ołtarze zbudowane na drodze procesji symbolizują cztery ewangelie, jak też cztery strony świata, na które jest ona głoszona. Stają się tronem Boga na ziemi. Idąc za Chrystusem w Eucharystii modlimy się za nasze domostwa i prosimy o błogosławieństwo dla naszych rodzin.
,,Czy pamiętasz? Czy pamiętasz jeszcze zapach pieczonego chleba z piekarni?” – tym słowami rozpoczął homilię proboszcz ks. Jarosław Ciuchna – ,, Nie tego ze sklepu, ale tego prawdziwego. Takiego, którego przygotowywała babcia, czy może mama.(…) Czy znasz smak chleba eucharystycznego? Czy znasz smak miłości Jezusa Chrystusa? Czy prawdziwie chcesz rozsmakować się w tym, który prawdziwie przychodzi, który daje przecież życie wieczne? Dzisiaj wychodzimy ze świątyń na zewnątrz, w przestrzeń świecką. Wychodzimy na ulice miast, wsi. Często pięknie udekorowanych . W tą przestrzeń taką zewnętrzną chcemy dzisiaj wynieść Najświętszy Sakrament, prawdziwe ciało, prawdziwą krew Jezusa Chrystusa. Wynieść i powiedzieć o tym, że jest to ktoś dla nas ważny, że chcemy Panie Jezu nie tylko Cię pokazać całemu światu, lecz chcemy też powiedzieć, że głęboko wierzymy w to, że jesteś. Dziś szczególnego znaczenia nabierają słowa z ostatniej wieczerzy ,, Bierzcie i jedzcie to jest ciało moje. Bierzcie i pijcie. To jest kielich krwi mojej. To czyńcie na moją pamiątkę”. Jak też słowa obietnicy ,, Kto spożywa moje ciało i pije moją krew ma życie wieczne”. Cóż więcej nam potrzeba? Czy słowa Mistrza nie wystarczą? Czy potrzebujemy wciąż na nowo potwierdzać to, że jest z nami obecny przez wszystkie dni, aż do skończenia świata? Obecność Eucharystii zmusza nas do tego, abyśmy wciąż na nowo odkrywali tę wielką troskę Boga o człowieka. (…) Jestem chlebem żywym który zstąpił z nieba, jeśli kto spożywa ten chleb będzie żył na wieki. Chrystus obecny w Eucharystii to obecność żywa i prawdziwa. Druga rzeczywistość to konieczność go przyjmowania, aby żyć. (…) Kiedy Chrystus przyszedł do apostołów po swoim zmartwychwstaniu powiedział ,, Ja jestem, nie bójcie się” . A oni nie uwierzyli. Nie uwierzyli, że prawdziwie zmartwychwstał. Jeden z nich chciał przecież dotknąć świętych ran. Pomyśl, zastanów się. Czy Ty wchodząc do świątyni znajdujesz czas, żeby pomodlić się?,, Ja jestem” mówi codziennie do wszystkich ludzi, ze wszystkich ołtarzy świata . Ukochał bowiem człowieka miłością odwieczną, ale też i taką miłością, która znalazła swoje odkupienie na krzyżu”
,,Wciąż na nowo Chrystus chce potwierdzać, że jest z nami, że jest bliski nam, że chce być uczestnikiem naszego życia w pełni. Że w tym wszystkim chce dać nam siebie, ale nie tylko jeden raz ale codziennie. 12 października 2008 roku tutaj w naszej świątyni miał miejsce cud eucharystyczny. Chrystus pokazał, że jest żywy i prawdziwy. Obecny w Najświętszym Sakramencie. Żywa, prawdziwa obecność potwierdzona medycznie. (…) Chrystus pokazuje nam, że ta jego obecność jest pełna cierpienia, że ta ofiara dokonała się na krzyżu . (…) Pomyśl i zastanów się z jakim szacunkiem przyjmujesz Najświętszy Sakrament. Czy potrafisz przyjść i przywitać z tym, który jest najważniejszy? Podziękować czy pożegnać się? Czy po przyjęciu komunii św. stać cię aby pozostać na chwilę w ciszy, wyłącznie z Nim? Z tym, który wszedł do twojego serca i który chce przemieniać ciebie? Żywa obecność Chrystusa niech dotyka naszego serca”- mówił proboszcz Jarosław Ciuchna podczas homilii.
Boże Ciało jest jednym z najważniejszych świąt katolickich. W Polsce Boże Ciało po raz pierwszy wprowadził biskup Nankier w 1320 r., w diecezji krakowskiej. W 1420 r. na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. W późnym średniowieczu i renesansie największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała, w którym w 1399 roku miał miejsce cud eucharystyczny.
W Polsce obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii.
oprac. Elżbieta Rapiej, red. Izabela Czaplejewicz
Źródło : Boże Ciało -historia i zwyczaje
