Na naszym wydawniczym rynku właśnie pojawiła się książka Heleny Miszkin „Reportaże sokólskie. Sokółka w okresie przemian 1989-2016. Autorka to od lat związana z ziemią sokólską dziennikarka. Jej książka to zbiór publikacji dotyczących Sokółki po transformacji ustrojowej 1989 roku. Prawie pół tysiąca egzemplarzy nieodpłatnie trafi do rąk czytelników
Wczoraj w Bibliotece Publicznej w Sokółce odbyło się spotkanie z Heleną Miszkin, sokółczanką, dziennikarką, autorką kilkudziesięciu reportaży i kilkuset tekstów: interwencyjnych, relacji, felietonów, korespondencji. Sala czytelni pękała w szwach. Przybyło mnóstwo mieszkańców Sokółki i okolic. Wśród gości znaleźli się również Krzysztof Krasiński, przewodniczący Rady Powiatu Sokólskiego, Łukasz Moździerski, wiceprzewodniczący Rady Powiatu wraz z małżonką. Każdy gość wyszedł z biblioteki z egzemplarzem książki, która jest efektem dziesiątek lat jej pracy.
Pani Helena w mediach pracowała od 1989 roku. Najpierw zasilała zespół Gazety Sokólskiej, określanej przez profesjonalne media białostockie jako pierwszy wolny tytuł na Białostocczyźnie. Potem współtworzyła Nową Gazetę Sokólską, czyli pismo samorządowe, wydawane przez miasto.
– 1989 był rokiem wybuchu powszechnego entuzjazmu. Na fali zmian pokomunistycznych rozpoczęły się nowe inicjatywy. W ruchu obywatelskim, którego byłam członkiem, wraz z kolegami i koleżankami postanowiliśmy zacząć wydawać gazetę. Nie umieliśmy wówczas wielu rzeczy, a początki wcale nie były łatwe, ale próbowaliśmy. Zaczynaliśmy od jednej kartki papieru. Najważniejszy w tym wszystkim był fakt, że była to wolna prasa. Gazeta nie utrzymała się na rynku długo, około dwóch lat, ale był to ważny okres w moim życiu – tak wspominała swoje początki dziennikarskie pani Helena.
Próbowała wraz z kolegami otworzyć coś nowego, ale ograniczał ich brak pieniędzy. Splot różnych wydarzeń sprawił, że młoda dziennikarka trafiła do zespołu „Co, gdzie, kiedy”, a jeszcze w między czasie była korespondentką w Kurierze Podlaskim, gazecie wydawanej w Białymstoku. Na swoim koncie ma też korespondencje do Gazety Współczesnej, ale zaznacza, że był to epizod.
– Najważniejsza jest dla mnie tematyka społeczna. I właśnie dlatego w książce pojawił się reportaż o bezdomnym panu Edwardzie, szczerym człowieku, któremu starałam się pomóc i rzeczywiście w rezultacie dostał mieszkanie komunalne od władz miasta. W zbiorze znalazł się również reportaż o najstarszej księgarni w mieście wyrzuconej na bruk – mówiła Helena Miszkin.
Na pomysł na zebranie najlepszych tekstów w książce wpadła wspólnie z przyjaciółką, Haliną Londowską, reporterką z Polskiego Radia Białystok.
– Któregoś dnia powiedziała, żebyśmy zebrały swoje stare reportaże do kupy i je wydały, bo to kawał historii i szkoda, żeby ludzie o tym zapomnieli. Kluczem miały być przemiany po transformacji ustrojowej. Potem zaczęły się poszukiwania pieniędzy na wydanie książki – podkreśliła autorka.
W 2021 roku aplikowała do stypendium Marszałka Województwa Podlaskiego. Wraz z początkiem kolejnego roku jej wniosek rozpatrzono pozytywnie i znalazła się w gronie 23 twórców, stypendystów z województwa podlaskiego. Jak wspomina, kiedy były już pieniądze na wydanie książki, wzięła się za prace redakcyjne.
Już na początku pojawiły się kłopoty. Nie miała kompletu egzemplarzy gazet, do których zdarzało jej się pisać. Na szczęście z pomocą przyszli Sokółczanie, okazało się bowiem, że wielu z jej znajomych miało stare roczniki gazety „Co, gdzie, kiedy”, a nawet całe zszywki. Ostatecznie skompletowała 35 reportaży, które znalazły się w książce. Są tam tematy polityczne, reportaż z planu filmowego Jacka Bromskiego „ U Pana Boga w ogródku”, są relacje z wizyt Vip-ów, reportaże społeczne.
– Przyjmijcie Państwo ją życzliwie, bo była pisana dla was – poprosiła autorka.
W tej chwili Helena Miszkin nie publikuje już nigdzie. Mówi, że ma tyle znajomych i tyle obowiązków, że brakuje jej czasu i sił na tworzenie nowych felietonów czy reportaży.
Sylwia Matuk
