Ostatni weekend uczniów ZSZ na stażach w Catanii

Ostatni wolny weekend był dla uczniów ZSZ będących na stażach w Catanii dniem zwiedzania Sycylii. Głównymi atrakcjami była Etna, największy czynny wulkan w Europie i miejscowość Taormina.

Etna,w języku łacińskim Aetna w lokalnym dialekcie sycylijskim Muntagna lub Mongibello jest największym w Europie czynny wulkanem we Włoszech i w Europie, położonym na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Nazwa wulkanu może pochodzić od słowa w języku greckim, które znaczy „palić” lub od fenickiego słowa attano, które znaczy piec lub palenisko. Można się spierać co do pochodzenia słowa „Etna”, ale w obu językach jego znaczenie było bardzo zbliżone.

W mitologii greckiej wulkan Etna powstał po walce najważniejszego z bogów greckich Zeusa z potworem Tyfonem. Po długiej walce Zeus pokonał Tyfona przywalając go górą Etna. Erupcje wulkanu to resztki piorunów Zeusa, zaś drżenie ziemi ma wskazywać, że Tyfon próbuje uwolnić się spod Etny. Również według mitów wulkan jest miejscem, gdzie jeden z wielu bogów greckich, Hefajstos miał jedną ze swoich kuźni.

Etna zajmuje powierzchnię około 1250 km². Wulkan zaczął powstawać ok. 500 tys. lat temu. Pierwsze wzmianki o wybuchach pochodzą z ok. 1500 roku p.n.e. Szacuje się, że od tamtego czasu było ponad 200 wybuchów. Aktualna wysokość to ok. 3357 m n.p.m., ale aktywność wulkanu powoduje to, że wysokość szczytu wulkanu się zmienia.

Od 1987 roku część obszarów wokół Etny chroniona jest poprzez Park Regionalny Etna, a od 2013 roku wulkan został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Nasza droga do wulkanu nie była długa, bo z Catanii, w której mieszkamy, do krateru wulkanu jechaliśmy busem nieco ponad godzinę. Podjechaliśmy pod sam szczyt wulkanu, zaś droga pieszo do samego krateru zajęła nam 15 minut. I po tym spacerze mogliśmy podziwiać wspaniałe widoki Etny i jej okolic.

Następnie pojechaliśmy zwiedzać miejscowość Taormina.

Taormina, w dialekcie sycylijskim Taurmina, w języku łacińskim Tauromenium to miejscowość i gmina w prowincji Mesyna. Taorminę zamieszkuje około 15 tysięcy mieszkańców, co znaczy, że jest to miejscowość nieco mniejsza niż Sokółka, ale ma zdecydowanie dłuższą i bardziej bogatą historię. Taormina położona jest w północnej części wschodniego wybrzeża Sycylii, mniej więcej w połowie drogi między Mesyną a Katanią, w której mieszkamy. Miasto bardzo malowniczo rozpościera się na stromych zboczach okolicznych gór, od poziomu morza aż do ich szczytów. Pierwotnie okolice dzisiejszej Taorminy zamieszkiwali Sykulowie jeden z pierwotnych ludów mieszkających na Sycylii, zaś samo miasto zostało założone w IV wieku p.n.e. przez uciekinierów z Naksos najechanego przez jednego z władców Syrakuz Dionizjosa I.

Dalsza historia Taorminy jest ściśle związana z losami Sycylii, na terenie której władza zmieniała się wielokrotnie, począwszy od panowania rzymskiego, przez panowanie Bizancjum, arabskie, panowanie Wikingów i wielu różnych dynastii Europy Zachodniej. Zmienność zakończyła się włączeniem Sycylii do zjednoczonych Włoch w 1860 roku i od tej pory Taormina i Sycylia stanowi część Włoch.

Głównymi atrakcjami turystycznymi Taorminy są :

  1. Corso Umberto I – główna ulica miasteczka zaczyna się przy Porta Messina, a kończy przy Porta Catania. To właśnie wzdłuż tej ulicy najlepiej zaplanować zwiedzanie, bo większość zabytków i ciekawych miejsc zlokalizowana jest przy Corso Umberto I lub przy uliczkach sąsiednich. Deptak całkowicie zamknięty dla ruchu kołowego obfituje w kawiarnie, cukiernie, sklepy znanych projektantów i restauracje ze stolikami wystawionymi w bocznych uliczkach. Mniej więcej w połowie długości Corso wpada na najpiękniejszy plac Taorminy – Piazza IX Aprile z małym kościółkiem Sant’Agostino i imponującym kościołem San Giuseppe z efektownymi schodami wejściowymi oraz tarasem widokowym, z którego rozciąga się panorama wybrzeża. Wychodząc z placu w stronę Porta Catania przechodzi się przez bramę Porta di Mezzo z XVII – wieczną wieżą zegarową Torre dell’Orologio.
  1. Palazzo Corvaja – wzniesiony w XV w. w stylu normańskim z charakterystycznymi podwójnymi oknami (biforium) na miejscu arabskiej wieży, jeden z najważniejszych budynków w miasteczku, był siedzibą pierwszego sycylijskiego parlamentu.
  2. Teatr Grecki  – najsłynniejszy zabytek Taorminy i jeden z najbardziej znanych zabytków Sycylii został wykuty w skale w epoce hellenistycznej, a następnie przebudowany przez Rzymian i dostosowany do występów gladiatorów. Panorama rozciągająca się z widowni teatru stanowiąca jednocześnie naturalną scenerię zaliczana jest do najpiękniejszych w Europie.
  3. Odeon – mały teatr rzymski znajdujący się obok Palazzo Corvaja, w którym pierwotnie odbywały się występy muzyczne.
  4. Villa Comunale – publiczny ogród imienia księcia Colonna di Cesaro ufundowany przez angielską arystokratkę Florence Trevelyan, która pokochała Taorminę i osiedliła się w niej. Z tarasu rozciąga się piękny widok na Etnę i zatokę Naxos oraz zacumowane w niej jachty możnych tego świata
  5. Palazzo dei Duchi di Santo Stefano – wzniesiona w XIII w. koło Porta Catania dawna siedziba rodziny Des Puches, hrabiów Santo Stefano di Brifa i książąt Galati. Budynek ma styl gotycki z domieszką elementów architektury arabskiej.
  6. Piazza Duomo i Katedra San Nicolo – na placu katedralnym uwagę przykuwa barokowa fontanna z figurkami koni, które to tryskają wodą zdatną do picia (tzw. nasone). Sama Katedra z XIII w. jest dość skromnym, trójnawowym budynkiem, który na przestrzeni lat był wielokrotnie przebudowywany.

Jeden z naszych poetów, Jarosław Iwaszkiewicz pisał o Taorminie tak: „Kiedy słyszę słowo Taormina oczami wyobraźni widzę wysokie wzgórze, nisko rozłożone jedwabiste morze, w blasku słońca roztapiającą się jak kryształ Etnę, i w końcu całą czarodziejską scenerię grecko – rzymskiego teatru. Jest to jedyna taka scenografia na świecie”. Taorminą zachwycał się nie tylko Iwaszkiewicz. Johann Wolfgang von Goethe pisał o niej: „To najwspanialsze dzieło sztuki i natury!”), angielski powieściopisarz David Herbert Lawrence, spędził w niej trzy lata, bywał w niej francuski pisarz Guy de Maupassant, a z ludzi współczesnych warty wspomnienia jest Mick Hucknall –  wokalista grupy Simply Red, który koncertuje okazjonalnie w ruinach teatru, a na żyznych zboczach Etny uprawia winorośl i wyrabia wino.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z naszej wyprawy

materiał: Sylwester Pakuła

Zostań naszym subskrybentem

Kontakt

Starostwo Powiatowe w Sokółce
ul. Marsz. J. Piłsudskiego 8,
16-100 Sokółkatel: +48 85 711 08 11
e-mail: starostwo@sokolka-powiat.pl

rachunek bankowy starostwa:
32 8093 0000 0013 9016 2000 0010

Godziny pracy urzędów

poniedziałek – piątek: 7:30 – 15:30

Klientów zgłaszających się w sprawach skarg i wniosków do Starostwa Powiatowego w Sokółce z siedzibą przy ul. Piłsudskiego 8, przyjmuje:

Starosta Sokólski, Wicestarosta oraz Sekretarz:
w poniedziałki w godz. 08.00-12.00 oraz w godz. 15.30 – 17.00*

Dyrektorzy Wydziałów Starostwa lub wyznaczeni przez nich pracownicy:
w dniach pracy urzędu w godz. 7.30-15.30 oraz w poniedziałki w godz. 15.30 – 17.00*

W przypadku, gdy wyznaczony dzień przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, klienci są przyjmowani w następnym dniu roboczym.

Klienci przyjmowani są w sprawach skarg i wniosków po godzinach pracy Starostwa tj. w poniedziałki w godz. 15.30 – 17.00, po wcześniejszym telefonicznym umówieniu wizyty pod nr tel. 85 711 08 76.

Scroll to Top