Porucznik Alojzy Repucha ps. ” Mirosław”.

Urodził się 20 lutego 1916 roku w Sokółce. Tutaj też uczęszczał do Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza. Po ukończeniu edukacji podstawowej rozpoczął naukę w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Białymstoku. W wieku 20 lat trafił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Lidzie. Po roku wrócił do Sokółki i podjął pracę w magistracie. Jeszcze przed wybuchem wojny rozpoczął studia na Szkole Podchorążych Służby Stałej w Komorowie. Wojna przerwała naukę.

Obrona Ojczyzny i konspiracja.

W wojnie obronnej 1939 roku, był już dowódcą plutonu ciężkich karabinów maszynowych. Walcząc w szeregach Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. Andersa został ranny pod Mińskiem Mazowieckim. Rannego Niemcy umieścili w Szpitalu Ujazdowskim. Po przejęciu władzy przez Niemców placówka została objęta Konwencją Genewską. Dzięki temu stała się jedynym szpitalem, który miał polskiego komendanta, personel mógł rozmawiać w języku polskim, a pacjenci nosić polskie mundury. Na tle Warszawy, w której wszędzie wisiały swastyki, wprowadzono godzinę policyjną, ausweisy, niszczono ślady polskości, za furtą od ul. Górnośląskiej otwierał się zupełnie inny świat.

W stolicy wstąpił w szeregi konspiracyjnej Armii Krajowej przyjmując pseudonim „Michał II”. Swoje „nowe imię” zapożyczył od tego, który przyjął od niego przysięgę konspiracyjną  – Romualda Drzyzgi ps. „Michał”. Podczas okupacji zmienił pseudonimy na „Magazynier” i „Składowy” obawiając się dekonspiracji. Do powstania poszedł  jako „Mirosław”. Był już porucznikiem i pełnił funkcję oficera broni.

Udział w Powstaniu Warszawskim.

Walki rozpoczął na ulicy Hożej w 3. kompanii batalionu „Zaręba”-„Piorun”  jako zastępca dowódcy kompanii. Walczył na Południowym Śródmieściu.

Od 3 sierpnia jego oddział  prowadził walki pozycyjne pozostając pod ostrzałem broni maszynowej i ręcznej z bunkrów nieprzyjaciela rozmieszczonych wzdłuż ulic: Wspólnej, Poznańskiej, Hożej i Żurawiej.

W nocy z 12 na 13 sierpnia powstańcy przeprowadzili atak na bronione przez 150 Niemców budynki Frontleistelle przy ul. Emilii Plater w Warszawie. Spalono warsztaty samochodowe i magazyny benzyny. Nie zdobyto głównych budynków i powstańcy wycofali się na pozycje wyjściowe.

Do końca powstania, pomimo ciągłych ataków niemieckich i użycia przez nich 9 goliatów udało się utrzymać pozycje.

Z oflagu na obczyznę.

Po klęsce powstania trafił do obozu jenieckiego w Murnau, a po jego wyzwoleniu w szeregi Armii Andersa do Włoch. Tam operowano mu rękę. Odezwała się rana odniesiona w ostatnich dniach Powstania.

Alojzy Repucha był trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych oraz jest kawalerem srebrnego krzyża Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny osiadł w Londynie. Aktywnie działał w Organizacji Orła Białego. Ostatni Prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowskiego awansował go do stopnia kapitana.

Wielokrotnie starał się o zgodę na odwiedzenie Ojczyzny, ale władze komunistyczne blokowały jego przyjazd jako oficera Armii Andersa.

Zmarł w 2010 roku w Londynie. W Sokółce nadal mieszka rodzina kapitana.

Krzysztof Promiński