Dzień Białej Laski to wyjątkowe święto, które przypomina nam, że na całym świecie żyją miliony osób z dysfunkcjami wzroku – niewidomych i słabowidzących. To moment, w którym zwraca się uwagę na ich obecność w społeczeństwie, potrzeby, trudności dnia codziennego, ale także na ich siłę i aktywność.

W naszym powiecie obchody tego dnia mają już wieloletnią tradycję. Jak podkreśla Barbara Sawicka, prezes Koła Terenowego Polskiego Związku Niewidomych w Sokółce:

– Dzień Białej Laski to dla nas radosne święto. To okazja, by się spotkać, porozmawiać, wymienić doświadczenia i po prostu spędzić czas razem. Cieszymy się, że możemy uczestniczyć w takich uroczystościach, jak dzisiejsze spotkanie w kawiarni „Lira”. Jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy angażują się w organizację tych wydarzeń i wspierają nas w naszej działalności. Doceniamy, że władze powiatu, miasta, a często także województwa, pamiętają o osobach z niepełnosprawnością wzrokową.

Dzień Białej Laski, ustanowiony na 15 października, to święto osób niewidomych i słabowidzących, ale również ich rodzin, przyjaciół i wszystkich, którzy wspierają ideę integracji i równości.

W powiecie sokólskim tegoroczne obchody odbyły się w sali „Lira” w Sokółce. W spotkaniu uczestniczyło wielu gości – członkowie Koła Polskiego Związku Niewidomych, przedstawiciele władz lokalnych oraz przyjaciele środowiska osób z dysfunkcją wzroku.

Wśród uczestników obchodów Dnia Białej Laski znalazł się również Jerzy Białomyzy, członek Zarządu Powiatu Sokólskiego. W swoim wystąpieniu podziękował za zaproszenie oraz podkreślił znaczenie współpracy pomiędzy powiatem a Polskim Związkiem Niewidomych.

– Szanowni Państwo, ci z Was, którzy nie widzą tak ostro jak inni, potraficie czuć i działać z ogromną wrażliwością. Dziękujemy za to, że integrujecie swoją społeczność ze społecznością osób widzących i pokazujecie, że biała laska to nie tylko narzędzie ułatwiające poruszanie się, ale przede wszystkim symbol niezależności i siły. Życzę Wam, by zawsze otaczali Was dobrzy ludzie – mówił Jerzy Białomyzy.

Przedstawiciel Zarządu Powiatu zaznaczył również, że władze powiatu, z Piotrem Rećko, starostą sokólskim na czele, starają się wspierać osoby niewidome w różnych aspektach życia codziennego, od organizacji transportu po pomoc w przygotowywaniu wydarzeń i spotkań integracyjnych.

– Wychodzimy z założenia, że każdy człowiek powinien mieć pełne możliwości do realizowania swoich pasji, planów i codziennego funkcjonowania w społeczeństwie. Dlatego tam, gdzie tylko możemy, współpracujemy i pomagamy w działalności Polskiego Związku Niewidomych – dodał Białomyzy.

Do grona osób składających życzenia z okazji Dnia Białej Laski dołączyła również Alicja Rysiejko, dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Sokółce.

– W imieniu całego zespołu Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie chciałabym serdecznie podziękować za zaproszenie i za kolejny rok bardzo dobrej współpracy. Dziękuję również pani Barbarze Sawickiej za jej zaangażowanie i merytoryczny wkład w prace Powiatowej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych, w której wspólnie decydujemy o podziale środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Życzymy Państwu dużo zdrowia, pomyślności i nieustającego optymizmu. Zachęcamy również do dalszej współpracy z PCPR – powiedziała Alicja Rysiejko.

Na zakończenie na ręce Barbary Sawickiej, przedstawiciele samorządów oraz instytucji publicznych złożyli kwiaty i upominki – w dowód uznania za jej zaangażowanie, wieloletnią pracę i oddanie na rzecz osób z dysfunkcją wzroku.

Sławomir Demczuk z Polskiego Związku Niewidomych, Okręgu Podlaskiego, zwrócił uwagę, że jednym z największych wyzwań jest samodzielne poruszanie się po przestrzeni publicznej.

– Dla wielu osób niewidomych najtrudniejsze jest dotarcie z punktu A do punktu B – czy to do sklepu, urzędu, czy lekarza. Często potrzebujemy wtedy pomocy osób z otoczenia. – mówił.

Dodał, że sporym utrudnieniem bywa również obsługa nowoczesnych urządzeń elektronicznych, choć wiele z nich jest już udźwiękowionych.

– mamy kalkulatory, ciśnieniomierze czy glukometry z funkcją głosową. Telefony można obsługiwać za pomocą komend głosowych, bez konieczności dotykania ekranu. To ogromne ułatwienie w codziennym życiu – dodał Demczuk.

Swoimi doświadczeniami podzieliły się także pani Lucyna i pani Lila, które opowiadały o trudnościach, jakie pojawiły się po utracie wzroku.

– Kiedyś, gdy pracowałam, wszystko wyglądało inaczej. Teraz, zwłaszcza na wsi, życie osoby niepełnosprawnej jest dużo cięższe – mówiła pani Lucyna.

Ich słowa przypominają, że codzienne wyzwania osób niewidomych to nie tylko kwestie techniczne, ale także społeczne i emocjonalne. A taki dzień jak dziś przypomina, że niewidomi nie chcą być niewidzialni – chcą żyć pełnią życia, uczestniczyć w codzienności i być zauważani przez społeczeństwo.

Sylwia Matuk, fot. Jarosław Stasiulewicz